Архивы автора:Денис Васильков

Заўжды цешуся калі выходзяць публікацыі са знаемымі людзьмі, каго даўно не бычыў і нават слаба уяўляеш чым чалавек жыве. Асабліва калі чалавек не дзеліцца гэтым у соцсетках. А тут адразу і відос пра Верасня, майго даўняга сябра з пазамінулага жыцця.

?️‍♂️?

The main thing, guys, is not to grow old at heart. @u_pepler

Вся наша жизнь — ресторан, а мы в нем, кто гость, кто официант, кто повар…Откликается?

Люблю я выставки. Особенно фотографии. В Болонье просто сумасшедшая экспозиция в самом центре города, в бывшем подземном переходе. Кайфанул невероятно.

Невозможно от этой красоты

Адзін з маіх улюблёных гуртоў Khruangbin нядаўна выдаў кампіляцыю сваіх любімых трэкаў, якія б добра паслухаць перад сном. Дык вось, там нейкім чынам апынуўся трэк Песняроў. Я нядаўна набыў ліцэнзійную электронную копію, а там быў ПДФ буклецік з паясненнем да кожнага трэка. Адчуванні неверагодныя ад спатканння з такой музыкай у такім месцы. Пачытайце.

Год пражывання на Саскай Кэмпе я адзначыў разам з Юляй на свяце района. Было вельмі цікава паглядзець як праходзяць святы не цэнтральныя, не агульна варшаўскія. Добра праходзяць: перакрываецца галоўная вуліца, две сцэны, якія не перашкаджаюць адна другой, натоўпы людзей, гандль майстроў, выставы, кілбаскі, шмат біа туалетаў (нават для людзей на вазках). Атмасфера святочная ды спакойнаяПродолжить чтение «Свята на маёй вуліцы»